کد مطلب:23611 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:25

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

با توجّه به اين كه تهمت زدن يكي از كارهاي رايج و زشت در برخي افراد است چه موضعي را در قبال آنها بايد اتّخاذ كرد؟

روشن است كه در صورت امكان دفاع و اثبات خلاف، بايد اقدام كرد تا اعاده حيثيّت شده، تهمت زننده رسوا گردد. اين كار با مراحل قانوني يا گرفتن شاهدان حلّ مي شود.
امّا گاهي هست كه انسان توانايي براي اقدام ندارد يا اقدام كردن آثار بدتري دارد. بسياري از بزرگان ما در اين گونه مسايل، شكيبايي را پيشه كرده اند و اين به چند دليل بوده است:
1. مرور زمان بي گناهي شخص را ثابت مي كند و اين به دليل پسماني است كه خداوند از آن خبر داده، كه «اين الله يدافع عن الذين آمنوا; خداوند از ايمان آورندگان دفاع مي كند»(1).

ـــــــــــــــــــــ
1 - سوره حج.

ـ2029ـ
2. ضربه اي كه نهمت زننده به خود زده است زياد است. در حديث آمده است كه ايمان در قلب اتهام زننده آب مي شود، جنان كه نمك در آب حل مي شود.
3. پاداش عظيمي در نامه عمل شخص مورد اتهام ثبت مي شود، به نحوي كه او در روز قيامت از دين آن به شگفتي افتاده از علت آن مي پرسد جواب مي رسد اين پاداش شكيبايي تو در آن تهمت هاست.
4. گاهي همين جريان، امتحان انسان مؤمن است و موفقيت از امتحان، صبوري و تدبير لازم را مي طلبد.

(بخش پاسخ به سؤالات )


ـ2030ـ
             اخـلاق و تربيت
             رذائل اخلاقي                      غضـب